[Blog #74] Przeciwdziałanie dyskryminacji osób otyłych

zz_post_201909-31 (2)

dr hab. n. med. i n. o zdr. Dominik Olejniczak – Członek Zarządu Fundacji Obywatele Zdrowo Zaangażowani, adiunkt w Zakładzie Zdrowia Publicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Otyłość stanowi obecnie jeden z największych problemów zdrowotnych i wyzwań nie tylko dla systemów ochrony zdrowia, ale także dla społeczeństw. Należy zdać sobie sprawę, iż liczba osób otyłych (w tym dzieci) stale rośnie, stąd mowa już o tzw. „epidemii otyłości”. Choroba ta może wywoływać szereg innych problemów medycznych, takich jak choroby kości i stawów, choroby układu krążenia, czy układu pokarmowego. Dostrzeżono jednak nie tylko medyczny, ale i społeczny wymiar tego zjawiska- osoby otyłe często mogą być narażone na dyskryminację ze względu na swoją wagę. Stąd inicjatywa, związana z powołaniem Zespołu ds. przeciwdziałania dyskryminacji osób chorych na otyłość. Do jego zadań ma należeć przede wszystkim „opracowanie dobrych praktyk postępowania dla personelu podmiotów wykonujących działalność leczniczą w zakresie promowania wiedzy o prawach pacjentów chorujących na otyłość, a w szczególności zapobiegania przejawom dyskryminacji ze względu na wygląd zewnętrzny, czy styl życia”. W skład zespołu wejdą przedstawiciele Biura Rzecznika Praw Pacjenta, organizacji pacjentów, lekarzy, przedstawicieli samorządu pielęgniarek oraz fizjoterapeutów. mCo bardzo istotne, Zespół ds. przeciwdziałania dyskryminacji osób chorych na otyłość, chce czerpać z najlepszych doświadczeń, a także jest otwarty na współpracę, stąd istnieje możliwość współpracy i zgłaszania problemów za pośrednictwem drogi mailowej, pod adresem: strategia@rpp.gov.pl.

 

 

[Blog #73] Ustawa o opiece zdrowotnej nad uczniami

zz_post_201909-33

dr Dominik Olejniczak – Członek Zarządu Fundacji Obywatele Zdrowo Zaangażowani, adiunkt w Zakładzie Zdrowia Publicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Ustawa z dnia 12 kwietna 2019 r. o opiece zdrowotnej nad uczniami to niezwykle istotny akt prawy, skupiający się na zdrowiu dzieci i młodzieży w środowisku nauczania. Jako główne filary ustawy została określona promocja zdrowia, ze szczególnym uwzględnieniem profilaktyki. W ustawie podkreślona została rola pielęgniarki szkolnej, która ma sprawować ”profilaktyczną opiekę zdrowotną nad uczniami”. Do tej pory „sposoby postępowania czy realizowane świadczenia dla tej grupy były rozproszone w różnych aktach prawnych. Obecnie wszystkie działania zawarte są w jedne ustawie z jasnym kierunkiem działania”.

Ustawa wskazuje także na konieczność objęcia szczególną opieką dzieci niepełnosprawnych oraz chorych przewlekle. Ponadto na szkołę zostaje nałożony obowiązek zorganizowania specjalnego kursu dla nauczycieli (za ich zgodą), w których klasach znajdują się dzieci z niepełnosprawnościami.

Co bardzo istotne, powraca temat opieki stomatologicznej. Obok tzw. dentobusów, które nie są w stanie zabezpieczyć potrzeb zdrowotnych dzieci w tym zakresie (choć wg danych Ministerstwa skorzystało z nich przeszło 53 tysiące uczniów), nastąpi pogrzeszenie współpracy z samorządami. „W przypadku braku gabinetu stomatologicznego bądź niemożności dojechania dentobusu w dane miejsce, organ tworzący szkołę, na mocy tej ustawy zobowiązany jest podpisać porozumienie z najbliższy gabinetem, który określi zasady korzystania z tych usług przez uczniów”- mówi wiceminister zdrowia Józefa Szczurek-Żelazko.

Według deklaracji „Wszelkie świadczenia udzielane dzieciom i młodzieży, które określone zostały w ustawie, czyli stomatologiczne, profilaktyczne oraz naprawcze, jak również finansowanie pielęgniarki szkolnej jest są w 100 proc. finansowane z budżetu NFZ. Środki są zabezpieczone, nie ma jeszcze limitów. Zatem świadczenia będą udzielane bezlimitowo”- podkreśla Pani Minister.

[Blog #72] Światowy Dzień Zdrowia Jamy Ustnej

zz_post_20190912b dr hab. n.med. i n. o zdr. Anna Staniszewska – Prezes Zarządu Fundacji Obywatele Zdrowo Zaangażowani, adiunkt w Zakładzie i Katedrze Farmakologii Doświadczalnej i Klinicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Od 2013 roku obchodzony jest Światowy Dzień Zdrowia Jamy Ustnej, który przypadł na dzień 12 września. Szczególnie w tym dniu warto zastanowić się nad tym, jak prawidłowo dbać nie tylko o piękny uśmiech, ale przede wszystkim o zdrowie jamy ustnej. Do głównych czynników ryzyka chorób jamy ustnej należy niezdrowa dieta (przetworzona, bogata w cukry), palenie papierosów, nadużywanie alkoholu oraz niewystarczająca higiena jamy ustnej. Chcąc cieszyć się zdrowiem jamy ustnej należy dbać nie tylko o zęby, ale także dziąsła, język, usta, mięśnie i błony śluzowe jamy ustnej, podniebienie, szczękę dolną i górną. Należy pamiętać, iż zdrowie jamy ustnej wpływa na zdrowie całego organizmu. Ważnym elementem w dbaniu o jamę ustną są systematyczne wizyty u dentysty, unikanie czynników ryzyka oraz prawidłowa higiena jamy ustnej. Ten ostatni punkt obejmuje:

  • Prawidłowe szczotkowanie jamy ustnej, co najmniej dwa razy dziennie, a najlepiej po każdym posiłku
  • Dostosowanie rodzaju pasty do zębów oraz odpowiedniej szczoteczki m.in. do wieku użytkownika czy zaobserwowanych problemów, np. nadwrażliwość szkliwa, krwawienie dziąseł
  • Wymienianie szczoteczek dentystycznych, co 2-3 miesiące
  • Używanie nici dentystycznych
  • Płukanie jamy ustnej
  • Szczotkowanie języka
  • Regularne usuwanie płytki nazębnej w gabinecie stomatologicznym
  • U małych dzieci masowanie dziąseł
  • U dzieci ograniczenie używania smoczków, picia z butelek ze smoczkiem
  • Nie spożywanie m.in. owoców cytrusowych, także soków oraz pokarmów barwiących, np. kawa, czerwone wino zaraz po umyciu zębów.

 

Warto poprosić higienistkę dentystyczną o przeprowadzenie prawidłowego instruktażu higieny ustnej.

Zdrowa jama ustna dodaje pewności siebie, ułatwia nam jedzenie, pozwala prawidłowo mówić i przede wszystkim pozytywnie wpływa na zdrowie całego organizmu.

Spotkanie Parlamentarnego Zespołu ds. POZ i Profilaktyki

DDS_grupowe

We środę 11 września odbyło się w Sejmie posiedzenie Parlamentarnego Zespołu ds. Podstawowej Opieki Zdrowotnej i Profilaktyki. Na zaproszenie przewodniczącej zespołu, poseł Lidii Gądek, w wydarzeniu wzięła udział Fundacja Obywatele Zdrowo Zaangażowani, którą reprezentował dr Dominik Olejniczak. Tematem przewodnim posiedzenia były choroby układu krążenia, ich leczenie oraz profilaktyka. W roli prelegentów wystąpili m.in. prof. Adam Witkowski- prezes-elekt Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego, czy prof. Piotr Jankowski z Uniwersytetu Jagiellońskiego, także członek PTK. Obecni byli także przedstawiciele Narodowego Funduszu Zdrowia oraz środowisk pacjenckich. Szczególnym wyróżnieniem dla naszej Fundacji było powołanie się prof. Jankowskiego na raport Medycyna pracy w prewencji chorób powodowanych wysokim stężeniem cholesterolu, wydany przez FOZZ. Tym samym po raz kolejny podkreślona została kluczowa rola medycyny pracy w systemie.

W toku obrad podkreślono szczególną wagę profilaktyki i wczesnego wykrywania chorób układu krążenia w kontekście skuteczności ich leczenia. Fundacja Obywatele Zdrowo Zaangażowani, również w kontekście podniesienia roli medycyny pracy w tym zakresie, w pełni popiera działania, szczególnie działania systemowe, mające na celu ograniczenie liczby zgonów w powodu chorób układu krążenia.

70493548_722489408176387_7164452066197241856_n

DDS_1109_1

69541675_786747951728159_8467629441126760448_n

dr Dominik Olejniczak
Członek Zarządu Fundacji
Obywatele Zdrowo Zaangażowani

Zdjęcie: Beata Ambroziewicz, PUOP

[Blog #71] 10 września – Światowy Dzień Zapobiegania Samobójstwom

plakat09mgr Aleksandra Kielan – Dyrektor Biura Fundacji Obywatele Zdrowo Zaangażowani, doktoransuicydologia.orgtka w Zakładzie Zdrowia Publicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Według statystyk WHO co 40 sekund z powodu samobójstwa ginie na świecie jedna osoba. Daje to około 800 tysięcy ofiar na rok, większość z nich to mężczyźni. W ciągu dekady samobójczą śmiercią umiera około 8 milionów ludzi. To ponad czterokrotna liczba mieszkańców Warszawy. W Polsce codziennie odbiera sobie życie 15 osób, 12 z nich to mężczyźni. Na świecie w wyniku śmierci samobójczej co 60 sekund umiera mężczyzna.

10 września obchodzony jest Światowy Dzień Zapobiegania Samobójstwom. Z tej okazji w ramach kampanii społecznej „Życie warte jest rozmowy” w Bibliotece Uniwersyteckiej przy ulicy Dobrej 55 w Warszawie odbędzie się kolejna odsłona Wykładów Otwartych. Głównym celem jest przybliżenie szerokiej publiczności podstawowej wiedzy na temat zapobiegania samobójstwom w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem wysokiej ilości samobójstw wśród mężczyzn. Wydarzenie Organizuje Instytut Psychiatrii i Neurologii oraz Polskie Towarzystwo Suicydologiczne we współpracy z Wydziałem „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego.

Aby skutecznie zapobiegać samobójstwom, trzeba m.in. wiedzieć, w jaki sposób rozmawiać zarówno z ludźmi w kryzysie, jak i osobami z ich otoczenia. W tym celu na wydarzenie zaprosiliśmy ekspertów, którzy w ciągu około 30-minutowych wykładów podejmą konkretne aspekty problemu i wyzwań prewencyjnych. Po każdej wypowiedzi słuchacze będą mieli okazję zadać pytania oraz porozmawiać z prelegentem. Równolegle do wykładów, przez cały czas trwania wydarzenia, każdy potrzebujący rozmowy uczestnik będzie mógł skorzystać z konsultacji u dyżurujących w Pokojach Wsparcia specjalistów. Udział jest bezpłatny, organizatorzy zapewniają catering i lunch.

Zapisy i rejestracja na wydarzenie: https://npz3.pl/index.php/konferencje/rejestracja/

Harmonogram:
10:00 Prof. Brunon Hołyst – otwarcie wydarzenia
10:15 Michał Czernecki i Magdalena Juszczyk – wprowadzenie
10:30 Dr hab. Adam Czabański – Samobójstwa w Polsce – dlaczego mężczyźni?
11:00 dyskusja
11:15 przerwa
11:30 Prof. Agnieszka Gmitrowicz – Diagnoza kliniczna zachowań samobójczych w populacji męskiej
12:00 dyskusja
12:15 przerwa na lunch
13:00 Mgr Jolanta Palma – Jak pomóc osobie w kryzysie zagrożenia życia?
13:30 dyskusja
13:45 przerwa
14:00 Mgr Małgorzata Łuba – Postwencja – wparcie dla osób po samobójczej śmierci kogoś bliskiego
14:30 dyskusja
15:00 zakończenie

 

 

Źródło:  Polskie Towarzystwo Suicydologiczne, www.suicydologia.org

 

[Blog #70] Narodowy Program Zdrowego Serca

post_201908-3 dr Dominik Olejniczak – Członek Zarządu Fundacji Obywatele Zdrowo Zaangażowani, adiunkt w Zakładzie Zdrowia Publicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Z inicjatywy Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego przygotowywany jest Narodowy Program Zdrowego Serca (NPZS). Jest on ogólnopolską strategią, a więc działaniem długofalowym, dotyczącym chorób serca i naczyń. Prace nad tym przedsięwzięciem  trwają już niemal 2 lata, a włączyli się w nie obok kardiologów, również chirurdzy naczyniowi, angiolodzy, neurolodzy, czy pediatrzy.

„Polskie Towarzystwo Kardiologiczne zaproponowało strategię. To gigantyczne przedsięwzięcie obejmujące kilkanaście milionów Polaków, ponieważ mówimy zarówno o profilaktyce, jak i leczeniu. Widzimy akceptację Ministerstwa Zdrowia dla naszej propozycji, ale prace nad programem toczą się wolniej niż byśmy chcieli” – mówi w rozmowie z „Pulsem Medycyny” prof. dr hab. n. med. Piotr Ponikowski, prezes Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego.  Profesor podkreśla także, „iż bez podjęcia pilnie konkretnych działań korzystny trend spadku zgonów z powodu chorób sercowo-naczyniowych nie utrzyma się”.

Wobec takich działań, zasadnym jest podkreślenie raz jeszcze wagi badań profilaktycznych, szczególnie lipidogramu: należy pamiętać, iż np. podwyższone stężenie cholesterolu we krwi nie daje objawów, przez co pacjent może żyć w złudnym poczuciu bezpieczeństwa. Ponieważ w przypadku cholesterolu istotne jest nie tylko jego stężenie, ale też czas, w którym jego podwyższony poziom utrzymuje się we krwi- badania profilaktyczne nabierają jeszcze większego znaczenia.

Ostateczna wersja Narodowego Programu Zdrowego Serca nie jest jeszcze gotowa, nie mniej za elementy całości można uznać pilotaże KOS-zawał (Kompleksowa Opieka nad Pacjentem po Zawale Serca), KONS (Kompleksowa Opieka nad Pacjentem z Niewydolnością Serca) i program interwencyjnego leczenia udaru mózgu.

 

[Blog #69] Nowe rekomendacje w kardiologii

post_201908-4

dr Dominik Olejniczak – Członek Zarządu Fundacji Obywatele Zdrowo Zaangażowani, adiunkt w Zakładzie Zdrowia Publicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne opublikowało nowe wytyczne, dotyczące między innymi rewaskularyzacji mięśnia sercowego, nową uniwersalną definicję zawału serca i nadciśnienia tętniczego. Zagadnienia te zostały omówione podczas 82. Wiosennej Konferencji Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego.

Z punktu widzenia zdrowia publicznego, na uwagę zasługują z pewnością przede wszystkim wytyczne dotyczące nadciśnienia tętniczego. Proponowane procedury diagnostyczne określone w wytycznych to „kilkukrotny pomiar ciśnienia tętniczego na obu ramionach, prawidłowo dobranym mankietem. Ponadto u osób starszych, z cukrzycą czy chorobami neurodegeneracyjnymi należy wykonać pomiar także po 1 i 3 minutach po pionizacji w poszukiwaniu hipotensji ortostatycznej. Potwierdzenie rozpoznania następuje dopiero w czasie kolejnej wizyty, w badaniu holterowskim lub pomiarach domowych, by wykluczyć nadciśnienie białego fartucha i nadciśnienie maskowane (wysokie prawidłowe wartości RR w gabinecie)”. Wnioskować można zatem, iż jednym z głównych elementów wczesnego wykrywania nadciśnienia tętniczego jest nauka jego prawidłowego pomiaru przez pacjentów. Na jego podstawie (wraz z regularnym notowaniem wyników) lekarz może z dużą dozą prawdopodobieństwa stwierdzić to zaburzenie i odpowiednio wcześnie rozpocząć terapię. O tym także traktują najnowsze rekomendacje zalecając „prowadzenie programów przesiewowych w celu zwiększenia świadomości, znajomości wartości ciśnienia i rozpoznania nadciśnienia tętniczego. Ustalono też czas, w którym pacjent musi uzyskać docelowe wartości ciśnienia tętniczego, wynosi on 12 tygodni”. W zakresie prowadzenia edukacji zdrowotnej jest to wyzwanie nie tylko dla systemu ochrony zdrowia, ale także dla organizacji pozarządowych, zajmujących się tematyką zdrowotną, ale przede wszystkim dla pacjentów, którzy powinni wykazać się aktywnością i chęcią przyswajania wiedzy w tym zakresie, co byłoby znakomitym przykładem działania na rzecz własnego zdrowia.

 

 

[Blog #68] Więcej środków w systemie

zz_post_20190719bdr Dominik Olejniczak – Członek Zarządu Fundacji Obywatele Zdrowo Zaangażowani, adiunkt w Zakładzie Zdrowia Publicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Wg badania „Ochrona zdrowia w Polsce”, przeprowadzonego na zlecenie dziennika Rzeczpospolita, 94% Polaków jest zdania, iż „państwo powinno refundować więcej nowoczesnych leków”, natomiast 80% badanych uważa, że sytuację w systemie poprawiłoby „zwiększenie nakładów na ochronę zdrowia”. 73% respondentów twierdzi, iż „w obszarze publicznej ochrony zdrowia jest źle i niewiele się poprawia”. Warto też nadmienić, że, wg tego samego badania, 81% badanych wymienia problemy z funkcjonowaniem systemu ochrony zdrowia, jako te współcześnie najistotniejsze.

Należy jednak pamiętać, iż po części, pacjenci również mają wpływ na funkcjonowanie systemu ochrony zdrowia. Wpływ ten może przejawiać się np. odwoływaniem wizyt, na które nie możemy dotrzeć- to w szerokiej perspektywie czasowej może nieco zmniejszyć kolejki, a także możliwością wyboru placówki, gdzie może się leczyć- nierzadko w placówkach nieco bardziej oddalonych od miejsca zamieszkania pacjenta, kolejki mogą być znacznie mniejsze. Ponadto świadomy pacjent zdaje sobie sprawę, iż może leczyć się w podmiocie niepublicznym bezpłatnie, o ile podmiot ten ma podpisany kontakt z płatnikiem, a więc Narodowym Funduszem Zdrowia.

Do głównych oczekiwań pacjentów zalicza się zmniejszenie biurokratyzacji w systemie, zwiększenie liczby lekarzy specjalistów, a także podniesienie nakładów na sektor ochrony zdrowia, jednak pod warunkiem, że nie będzie się to wiązało podwyższeniem podatków. Respondenci nie zapominają o osobach pracujących w systemie- chcą podwyższenia zarobków lekarzy, ci nie musieli szukać zatrudnienia poza granicami Polski.

Warto zaznaczyć, że do zadań systemu ochrony zdrowia zalicza się także profilaktyka chorób i urazów. Stąd wydaje się, iż do oczekiwań względem systemu pacjent powinien dołączyć także odpowiednio i systematycznie prowadzoną edukację zdrowotną, a także brak barier w wykonywaniu regularnych badań profilaktycznych, choćby lipidogramu.

 

[Blog #67] Ból – możliwości terapeutyczne

 

post_201908-2

dr hab. n.med. i n. o zdr. Anna Staniszewska – Prezes Zarządu Fundacji Obywatele Zdrowo Zaangażowani, adiunkt w Zakładzie i Katedrze Farmakologii Doświadczalnej i Klinicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Ból jest objawem, który może towarzyszyć wielu chorobom, zarówno ostrym, jak i przewlekłym. Odczuwalny jest na każdym etapie życia człowieka, począwszy od pierwszych oznak w dzieciństwie, np. podczas ząbkowania, poprzez okres dojrzewania, np. ból miesiączkowy, aż do okresu pełnej dojrzałości człowieka, np. bóle przeciążeniowe czy zwyrodnieniowe. W praktyce klinicznej wyróżnia się ból ostry, pojawiający się nagle, trwający krótko, towarzyszący urazowi, ostremu stanowi choroby, zabiegom diagnostycznym i operacyjnym, pełni rolę sygnału ostrzegawczego, często jest pierwszym objawem zmuszającym chorego do wizyty u lekarza oraz ból przewlekły, trwający długo (ponad 3 miesiące). Niektórym jednostkom chorobowym towarzyszy ból napadowy, np. w migrenie. Etiologia bólu obejmuje m.in. ból fizjologiczny, np. ból miesiączkowy, ból przy wyrzynaniu się zębów; ból neuropatyczny, np. zapalenie czy zmiażdżenie nerwów oraz ból patologiczny, np. uraz.  Światowa Organizacja Zdrowia w 1986 roku podała schemat podawania leków przeciwbólowych oraz innych terapii wspomagających stosowanych w celu zmniejszenia dolegliwości bólowych. W schemacie tym, zwanym tzw. „drabiną analgetyczną”, wyróżniono trzy stopnie intensywności leczenia, w zależności od stopnia nasilenia bólu.

Stopień pierwszy obejmuje leki stosowane w łagodniejszych bólach, znajdują się tu niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) oraz inne nieopioidowe leki przeciwbólowe. NLPZ wykazują oprócz działania przeciwbólowego, także działanie przeciwzapalne i przeciwgorączkowe – np.  ibuprofen, naproksen, dikofenak, indometacyna, ketoprofen. Dodatkowo kwas acetylosalicylowy (potocznie lek zwany aspiryną) należący do grupy NLPZ, oprócz wcześniej wymienionych działań, wykazuje także działanie kardioprotekcyjne (przeciwzakrzepowe), z tego względu stosowany jest terapeutycznie i profilaktycznie w incydentach sercowo-naczyniowych (zawał mięśnia sercowego, udar niedokrwienny mózgu). Do pierwszego stopnia drabiny analgetycznej należy także paracetamol wykazujący działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe; metamizol działający przeciwbólowo i przeciwgorączkowo oraz posiadający aktywność spazmolityczną;  flupirtyna działająco przeciwbólowo i zmniejszająca napięcie mięśni; oraz nefopam wykazujący działanie przeciwbólowe oraz w dużych dawkach m.in. znieczulające.

W drugim stopniu drabiny analgetycznej znajdują się tzw. słabe opioidy, m.in. tramadol, kodeina, oksykodon, hydrokodon, małe dawki morfiny. Leki z tego szczebla stosowane są w bólach o umiarkowanym nasileniu oraz wtedy kiedy ból trwa/nasila się i nie pomagają leki ze stopnia pierwszego. Łącznie z lekami ze szczebla drugiego można stosować leki ze stopnia pierwszego.

Natomiast leki należące do stopnia trzeciego drabiny analgetycznej to silne opioidy, np. większe dawki morfiny, fentanyl i jego pochodne. W tym stopniu także można stosować jednocześnie leki ze stopnia pierwszego. Leki ze stopnia trzeciego stosowane są w silnych bólach oraz wtedy, gdy ból nie jest do opanowania lekami ze stopnia drugiego.

W każdym stopniu drabiny analgetycznej należy rozważyć stosowanie innych terapii, np. masażu, akupunktury, blokad, leków wspomagających czy zabiegów operacyjnych

Wszystkie leki przeciwbólowe należy stosować z dużą rozwagą, niezależnie czy są dostępne na receptę czy też jako leki OTC. Także grupa leków przeciwbólowych, jak wszystkie dostępne na rynku leki może powodować działania niepożądane. Wykazano także, iż lek przeciwbólowy powinien być stosowany w najwcześniejszej fazie jego wystąpienia, gdyż takie postepowanie jest najskuteczniejsze.

[Blog #66] Światowy Tydzień Karmienia Piersią

post_201908-5 (1)

mgr Aleksandra Kielan – Dyrektor Biura Fundacji Obywatele Zdrowo Zaangażowani, doktorantka w Zakładzie Zdrowia Publicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Od 1 do 7 sierpnia obchodzimy Światowy Tydzień Promocji Karmienia Piersią. Karmienie piersią zapewnia noworodkom i niemowlętom właściwy rozwój i optymalny stan zdrowia. Pokarm kobiecy ma unikalne właściwości – zawiera wszystko, co jest potrzebne, by dziecko rozwijało się prawidłowo w pierwszym okresie życia, a jego skład dostosowuje się do potrzeb rosnącego malucha.

Światowa Organizacja Zdrowia zaleca wyłączne karmienie piersią przez pierwsze 6 miesięcy życia dziecka oraz kontynuację karmienia piersią do ukończenia drugiego roku i dłużej przy równoległym podawaniu żywności uzupełniającej.

Karmienie piersią zmniejsza u dzieci ryzyko m.in.:

  • rozwoju otyłości u dziecka (każdy miesiąc o 4%),
  • wystąpienia cukrzycy o około 1/3,
  • infekcji u dziecka – głównie układu pokarmowego, oddechowego i moczowego, a także zapalenia ucha i innych ogólnych zakażeń,
  • wystąpienia martwiczego zapalenia jelit u dzieci urodzonych przedwcześnie,
  • rozwoju posocznicy (SEPSA) u dzieci urodzonych przedwcześnie,
  • rozwoju wielu chorób przewlekłych i niezakaźnych takich jak nadwaga i otyłość, cukrzyca, alergia, astma, nadciśnienie,
  • rozwoju niektórych nowotworów;
  • nagłej śmierci łóżeczkowej;
  • hospitalizacji w pierwszym roku życia dziecka i związanego z nim stresu.

Podczas karmienia piersią dziecko ćwiczy mięśnie twarzy i jamy ustnej, co pozytywnie wpływa na rozwój mowy. Karmienie piersią pomaga także nawiązać więź między matką i dzieckiem.

Karmienie piersią zmniejsza u mam ryzyko:

  • zachorowania kobiety na raka sutka oraz raka jajników,
  • rozwoju osteoporozy w starszym wieku,
  • krwotoku poporodowego i niedokrwistości z powodu niedoboru żelaza.

Warto pamiętać, że zarówno w ciąży, jak i po porodzie, mama karmi nie tylko siebie, lecz także rosnącego maluszka. Najlepszym sposobem przestrzegania zasad prawidłowego żywienia w okresie karmienia piersią jest odwzorowanie zaleceń przedstawionych w Piramidzie Zdrowego Żywienia i Aktywności Fizycznej.

Bez tytułu

W trakcie trwania Światowego Tygodnia Karmienia Piersią, Główny Inspektorat Sanitarny zwraca również uwagę na fakt, iż nie wszystkie kobiety mogą karmić dziecko piersią (jest wiele przyczyn, które mogą na to wpływać). Niezaprzeczalne korzyści płynące z karmienia naturalnego napędzają u takich kobiet wyrzuty sumienia i obniżają poczucie matczynej wartości. Mamy, które nie karmią swoich dzieci piersią nie muszą się tego wstydzić oraz nie powinny się czuć „gorsze”!

Bez tytułu

Z okazji Światowego Tygodnia Karmienia Piersią w dniu dzisiejszym między godz. 10-14  Podkarpacki Oddział NFZ w Rzeszowie organizuje Dzień Otwarty z bezpłatnymi poradami na temat laktacji, karmienia piersią oraz zalet Banków Mleka.

Porad będzie udzielał lekarz specjalista neonatolog oraz Panie Położne z kompetencjami udzielania porad laktacyjnych – doradcy laktacyjni (personel Klinicznego Szpitala Nr 1 im Chopina w Rzeszowie).

Zapraszamy wszystkie chętne osoby do skorzystania z takiej formy promocji zdrowia.

Źródło: Karmienie piersią – PORADNIK, Ministerstwo Zdrowia